بررسی میزان نیاز به درمان ریشه ی مولرهای اول دائمی در کودکان 8 تا 11 ساله ی شهر رفسنجان در سال 1392

زمینه و هدف: مولرهای دائمی اول بالا و پایین، نخستین دندان­های دائمی رویش یافته در کنار شیری­ها هستند و ممکن است به­ دلیل بی­توجهی پوسیده­شوند. پوسیدگی آن­ها، می­تواند به شاخک های پالپی گسترش­یافته و باعث بیماری های پالپ و پری آپیکال شود. هدف از این مطالعه، تعیین میزان نیاز به درمان پالپ در مولرهای دائمی اول فک بالا و پایین در دانش آموزان 8 تا 11 ساله­ی شهر رفسنجان می­باشد. موادّ و روش­ها: در این مطالعه­ی توصیفی، 450 دانش آموز دختر و پسر(240 پسر و 210 دختر) 8 تا 11 ساله­ی مدارس شهر رفسنجان براساس روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی چند مرحله­ای درسال1392، انتخاب و ازنظر میزان نیاز به درمان ریشه­ی دندان­های مولراول مورد مطالعه قرارگرفتند. اطلاعات به­دست­آمده با استفاده از آزمون کای اسکوئر و من ویتنی توسط نرم­افزار spss نسخه­ی 17 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفتند. 05/0 p< معنادار در نظرگرفته­شد. یافته­ها: 57 نفر از دانش­آموزان (66/12 درصد) نیاز به درمان ریشه در یکی از دندان­های مولر دایمی اول خود داشتند. بین نیاز به درمان ریشه با سنّ دانش­آموزان (001/0p< )، میزان تحصیلات پدر (046/0p=)، میزان تحصیلات مادر (005/0p=) و شغل پدر (001/0p=) اختلاف آماری معناداری وجود داشت. نتیجه­گیری: سنّ، سطح تحصیلات و شغل والدین دانش­آموزان از عوامل مهم و تاثیرگذار بر میزان نیاز به درمان ریشه در دانش­آموزان  11-8 ساله­ی شهرستان رفسنجان می­باشند.